Dawne archiwum Miesięcznika "Terapia" 1999-2017


W poszukiwaniu optymalnych skojarzeń leków hipotensyjnych – kandesartan i amlodypina

Summary

The 2018 ESC/ESH guidelines and the Polish Society of Hypertension guidelines from 2019 place an emphasis on the use of the single pill combinations in hypertension therapy from the beginning. The basis of therapy are drugs that inhibit the renin-angiotensin system in combination with a calcium antagonist or diuretic. This article discusses the place of combination of candesartan with amlodipine in the treatment of hypertension in the light of current guidelines. The significant hypotensive effect, metabolic neutrality and beneficial effect on cardiovascular risk that characterize this combination indicate its significant place, especially when using single pill combination in the treatment of hypertension.

Keywords: hypertension, treatment, single pill combinations, candesartan, amlodipine.

Słowa kluczowe: nadciśnienie tętnicze, leczenie, preparaty złożone, kandesartan, amlodypina.


Dr hab. n. med., prof. IK Aleksander Prejbisz1, dr hab. n. med. Piotr Dobrowolski1,2, prof. dr hab. n. med. Andrzej Januszewicz1
1Klinika Nadciśnienia Tętniczego
Narodowy Instytut Kardiologii
Kierownik Kliniki:
prof. dr hab. n. med. Andrzej Januszewicz
2Samodzielna Poradnia Lipidowa
Narodowy Instytut Kardiologii
Kierownik: dr hab. n. med. Piotr Dobrowolski

 

Obowiązujące wytyczne European Society of CardiologyEuropean Society of Hypertension (ESC/ESH) z 2018 r. oraz rodzime Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (PTNT) z 2019 r. kładą nacisk na stosowanie leczenia skojarzonego w terapii nadciśnienia tętniczego. Dokumenty wskazują, że u znaczącej większości chorych na nadciśnienie tętnicze jego leczenie należy rozpocząć od terapii skojarzonej opartej na leku hamującym układ renina-angiotensyna z antagonistą wapnia lub diuretykiem tiazydowym/tiazydopodobnym (1,2). Preferować należy preparat złożony. W prezentowanym artykule na przykładzie kandesartanu i amlodypiny zostaną przedstawione argumenty za stosowaniem takiego skojarzenia w terapii nadciśnienia tętniczego.

 

Kandesartan – czym się różni od innych sartanów?

Kandesartan jest interesującym przedstawicielem antagonistów receptora angiotensyny II, zwanych sartanami.

Podkreśla się istotne cechy tego leku:

•   podawany jest doustnie w postaci proleku – cileksetylu kandesartanu, który ulega przekształceniu do aktywnej postaci (kandesartanu) w trakcie absorpcji w żołądku i jelitach;

•   co ważne pod kątem ewentualnych interakcji lekowych ? wydalany jest w większości w postaci niezmienionej, w klinicznie nieistotnym stopniu ulega metabolizmowi z udziałem cytochromu CYP2C9 do nieaktywnego metabolitu;

•   charakteryzuje się długim czasem trwania efektu hipotensyjnego;

•   cechuje go duże powinowactwo do receptora angiotensynowego AT1, a blokowanie receptora AT1 jest nie do przezwyciężenia nawet w obecności bardzo dużych stężeń angiotensyny II (3,4).

Podobnie jak inne leki blokujące receptory angiotensyny II typu 1, kandesartan znalazł zastosowanie w terapii nadciśnienia tętniczego, charakteryzując się skutecznością w monoterapii oraz leczeniu skojarzonym jego cięższych postaci. Należy również podkreślić, że kandesartan stosowany był w badaniach u osób z wysokim prawidłowym ciśnieniem tętniczym (ryc. 1), nadciśnieniem tętniczym 1. stopnia, a także z wyższymi wartościami ciśnienia tętniczego. Wskazuje to na możliwość stosowania tego leku niezależnie od wyjściowych wartości ciśnienia tętniczego (4).

Przeczytaj cały artykuł (plik pdf).

Źródło: TERAPIANr specjalny 05, czerwiec 2020.

 


Autor: Aleksander Prejbisz, Piotr Dobrowolski, Andrzej Januszewicz
Źródło: "TERAPIA" NR (), , Strona